Urlop, choć nie do końca.

Urlop, choć nie do końca. Musiałem być w pracy od 8 do 10.
Przynajmniej odrobiłem wcześniej wykorzystane 2 h. :)
Rano - jak zwykle przy dobrej pogodzie - pojechałem pod Siechnice, zobaczyć czy łabądki już "rządzą". ;)
Powrót i przez wyspę, Most Bartoszowicki, groblą, przez stadion i park do pracy. = 36 km.

Po 10-tej skierowałem się do Bykowa, w celu sprawdzenia czy już jakieś grzybki rosną.
Owszem są, ale stare i robaczywe.
Nie ma tego złego.... - nazbierałem pół litra jagód. Pyszne były. :)
Kiedy wyjeżdżałem z lasu zaczęło grzmieć. Przypedaliłem mocniej, żeby sytuacja z pożegnania Moniki się nie powtórzyła. Wszystko na to wskazywało, że tak właśnie będzie. Przed Długołęką złapał mnie deszczyk, ale się nie poddawałem.
Zatrzymałem się na przystanku przed Mirkowem, aby schować aparat do woreczka.
Jako, że zaczęło mocniej padać, skonsumowałem ostatnią kanapkę i ruszyłem dalej. Po drodze skorzystałem z gościnności jeszcze dwóch przystanków, by w końcu trafić na smaczny obiadek Wioli. = 54 km.

Niebo zrobiło się czyściutkie. Choć było bardzo parno, udało mi się jakoś namówić Wiolę na przejażdżkę po mieście. Przynajmniej załatwiliśmy dwie planowane - drobne - sprawy. = 26 km

Oto fotorelacja z lasu. Łabędziami już dzisiaj nie będę Was zanudzał. ;)))
Trzeba było kombinować: ;)

Pole "minowe" - łapki fioletowe (już czyste). ;)



Najpiękniejszy okaz dzisiejszego... "jagodobrania". ;)

Niestety stary i robaczywy. Robaczków nie będę Wam pokazywał. ;)

Strasznie zniszczyli drogę, którą w 1993 roku przywiozłem moją Córcię (w siodełku) pierwszy raz na grzyby. Ależ to była radocha. Mała nazbierała wtedy najwięcej grzybków. :)